Pietersberg

Zondag naar de Pietersberg gefietst. Leuk ritje door de stad en over de Maasboulevard. Op het laatste stukje leek een elektrische fiets ineens een prima idee te zijn. We zijn toen maar gaan lopen. Op de berg staat het Fort Maastricht of het Fort Sint Pieter, zoals het ook wordt genoemd. Er is een koffietent en een kassa van het VVV voor de rondleidingen. Er zijn er twee. We hebben ze allebei gedaan. Eerst het fort, daarna de grotten.

Het fort hebben we benaderd vanaf de weg waarlangs de vijand in die tijd altijd kwam aangemarcheerd. Die vijand waren vooral de Fransen. Die hebben een paar keer de stad ingenomen. Als je over de velden naar het fort loopt is dat inderdaad indrukwekkend. Met wat inlevingsvermogen kun je je voorstellen dat zo’n bestorming geen sinecure is geweest. De forten waren met de wapens uit die tijd nauwelijks in te nemen. Het fort beschikt onder andere over een musketgalerij waar vanuit elke positie in drie of vijf richtingen en twee verschillende hoogtes gevuurd kon worden. Die vuurrichtingen overlappen elkaar zodat elke plaats voor het fort door minstens twee schietgaten bestreken werd. Ik heb een foto gemaakt waarop de vijf gaten vanuit het ene binnen-gat te zien zijn. De rondleiding werd verzorgd  door Maastricht Underground en was heel informatief. De gids had ook veel te vertellen over het prachtige uitzicht dat men van bovenaf het fort over de stad heeft. Meer over de geschiedenis van het fort vind je hier. De rondleiding duurt ongeveer anderhalf uur en voert je ook door het, gesloten, inwendige van het fort.

Dan is het tijd voor een glaasje water in het restaurant. Over een goed kwartier begint de rondleiding door de grotten “Noord”.

De ingang van de grotten ligt een paar tiental meter lager op de berg. Die berg is eigenlijk geen berg. Als je bovenop staat is het landschap gewoon vlak. Het Limburg’s landschap is geen heuvelland, maar een valleienlandschap. De dalen zijn in miljoenen jaren in de kalkhoogvlakte uitgeslepen door de Maas en de verschillende zijrivieren. De Pietersberg ligt in de vork van de Maas en de Jeker. Het wordt berg genoemd omdat je vanuit die valleien omhoog moet kijken. Ik wil u niet teveel teleurstellen, maar de grotten zijn eigenlijk ook geen grotten, maar een mijn. De Pietersberg bestaat uit een heel zachte kalksteensoort die we mergel noemen. Die mergel werd in gangen uitgegraven en in blokken gezaagd. Daar waren door schade en schande (instortingen) bepaalde regels voor uitgevonden. men mocht maar een bepaalde hoeveelheid wegnemen en moest dan een hoeveelheid laten staan om instorten van het dak te voorkomen. Het resultaat is een uitgestrekt gangenstelsel dat doorloopt tot in België. Bedenk wel dat men vòòr de Romeinen al begonnen is. Het gangenstelsel is erg twee-dimensionaal. het gaat vanuit de wand in nagenoeg een vlak de berg in. Dat heeft te maken met een vuursteenlaag, die zich op een bepaalde hoogte in de berg bevindt. Op de vuursteen ging het gereedschap kapot en daarom ging men daar niet doorheen. In de grotten zijn voor de toeristen diverse houtskoolvoorstellingen op de wanden gemaakt. Het leukste deel van de rondleiding was nog wel de wandeling in volkomen duisternis. Een lange gang zonder zijgangen kon worden gebruikt om op de tast langs te lopen. De gids verplaatste zich met een deel van de groep uit het zicht van de rest. Daardoor viel er absoluut geen lamplicht meer in de lange gang. Het was erg leuk om vervolgens op de tast door te lopen naar het einde van de gang. Letterlijk geen hand voor ogen te zien.

Een artikel over mergelgroeven vind je hier.

 

[tb_google_map]

 

Een gedachte over “Pietersberg

  1. Hoi ,Zijn jullie nog onderweg ,leuk die rondleidingen.

Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.