De laatste halte

Voor onze laatste overnachting zijn we in Wesel neergestreken. We wilden eigenlijk eindelijk eens naar het Pruisenmuseum in Wesel. Helaas Pindakaas. Ze zijn aan het verbouwen en gaan pas in de voorzomer weer open. Geen Pruisen dus. In elk geval konden we bij Real boodschappen doen. Voor het hele weekend en maandag. Ina moet maandag naar de oogarts die haar gaat verdoven. Ze mag dan geen auto rijden. Taxi dus.

Op de Stellplatz Römerwardt staan we op een ruime plaats. Ik heb de geschaarde opstelling nog eens geprobeerd. Het is best lastig om dat scharen precies op de goede plaats te laten gebeuren. We hadden hier de ruimte om dat nog eens uit te proberen. En het lukte na een paar keer steken. Precies in het vak.

image-47 blank
Zo staan we dan. Precies in het vak. De luifel rust op het dak van de aanhanger.

Ik heb de luifel even uitgedraaid om te kijken hoe dat eruit ziet. De hoek van de luifel ligt mooi op het dak van de aanhanger. Is een heel knus hoekje geworden. Ik heb alleen gemerkt dat het toch beter is om de wagen in deze stand af te koppelen en dan de camper een klein stukje naar voren te rijden, zodat de hoeken op een lijn liggen. Dan is er bij de deur toch iets meer plaats. Als we langer blijven staan is dat beter.

image-50 blank
Hier kun je zien dat de aanhanger iets te dicht bij de deur van de camper uitkomt.

 

[tb_google_map]

Sea Life Oberhausen

Donderdagmiddag zijn we naar Sea Life geweest. Mooi aquarium naast de Centro. Het is een heel doordacht opgezet concept. Rond een grote centrale tank van 6 meter diep, gevuld met pakweg 3500 kubieke meter zeewater, is een spiraalvormige rondgang gebouwd. Vanuit die rondgang met een groot aantal kleinere maar ook grote aquaria zijn verschillende inkijkjes in die grote tank gemaakt. Er is een glazen tunnel op de bodem van de tank waar je als het ware door het water loopt. Erg leuk gedaan allemaal. Mooie collectie ook. Verschillende haaien- en roggensoorten, makrelen, tonijn, murenes, garnalen, anemonen, zeesterren, noem maar op. Naar eigen zeggen leven er 5000 dieren. Veel wordt zelf gekweekt, o.a. de haaien. Je kunt voor twee euro p.p. in een bootje met glazen bodem in het water van de grote tank kijken. Je krijgt dan uitleg over de vissen die je ziet van een medewerker. Erg leuk. Het is niet goedkoop, maar ik vond het wel de moeite waard.

Ik heb een paar foto’s gemaakt. Ze zijn niet allemaal mooi scherp, maar dat komt door het glas en het schemerige licht.

 

[tb_google_map]

Guilty pleasure

Woensdag zijn we een half uur rijden verderop gegaan. Naar Oberhausen. Daar is een belachelijk groot winkelcentrum álá Amerikaanse Mall. Dat heeft een grote aantrekkingskracht, zoiets als McDonalds. Je wilt het, maar als je het dan hebt, vraag je je af waarom eigenlijk. Zo verging het mij gisteren ook. Het lijkt me dan weer heel erg leuk om naar zo’n Shopping Paradise te gaan, maar als ik er dan een half uur rondgelopen heb en nog maar de helft van de winkels heb gezien, ben ik het al weer helemaal zat. Geef mij dan toch maar een bouwmarkt. Daar kan ik uren rondsnuffelen. Ina heeft trouwens precies hetzelfde. Ik ben gelukkig.

Voor mijn sub-hobby flightsimulator heb ik een nieuwe game-computer nodig. In Centro is een grote vestiging van Saturn, de Duitse variant van de Mediamarkt. Die verkopen ook computers en ik wilde even naar de specificaties en de bijbehorende prijzen kijken. Viel een beetje tegen. Ik denk dat ik de componenten op eBay koop en het systeem zelf ga bouwen. Lijkt me ook een leuke ervaring.

Daarnaast hebben we nog naar kleding gekeken. Viel ook een beetje tegen. In mijn maat hebben ze eigenlijk maar twee categorieën, té duur of té lelijk. Niks gekocht dus. Na veel passen weet ik nu wel wat mijn maat is. Nee. Gaat je niks aan.

Ze hebben hier ook een van de weinige officiële Apple Stores. Ook een belevenis. Alle medewerkers hebben een rood shirt aan. vallen dus enorm op. Het nerd-gehalte in die store is gigantisch. Maar nergens prijzen. Tafels vol apparatuur met aan elke tafel een en soms twee Apple-mensen. Je mag overall aanzitten en op drukken, maar als je wilt weten of je het kan betalen moet je een verkoper vragen. Slim van Apple, maar voor ons reden om dáár in elk geval géén Apple te kopen.

We wilden eigenlijk maar één dag blijven, maar besluiten morgen toch nog even naar Sea-Life te gaan. Dat is ook hier. Mooi aquarium.

 

[tb_google_map]

 

Bezoek aan de Cokesoven Zollverein

Dinsdag naar Zollverein in Essen. De grootste kolenmijn en cokesoven van Europa. De cokesoven is stilgelegd op 30 juni 1993. Het hele complex is Unesco werelderfgoed vanwege de bijzondere en voor die tijd (begin 1900) hoogmoderne eenvormige architectuur.

Bijzonderheden vindt je hier op de site van Zollverein

Het terrein van Zollverein is enorm uitgestrekt en ligt midden in Essen. De mijn (ondergronds) is niet te bezichtigen. Zou te gevaarlijk zijn. Dat geloof ik ook, maar ik denk ook dat dat een keuze is. Om de mijn onder de grond veilig te houden, want dat was’ie natuurlijk en zeker op de centrale nivo’s, kost waarschijnlijk een vermogen. Luchttoevoer, gasbewaking, waterpompen etc. Daarnaast is de mijn 1300 meter diep. Om daar met argeloze bezoekers naar af te dalen is lifttechnisch een uitdaging en uiterst oncomfortabel op gympies. We hebben daarom de “Kokerei” bezocht. Met een gids en een officiële rondleiding. Dat moet, anders zie je niets.

Even iets over cokes. Om ijzererts te kunnen smelten is een hoogwaardige en zeer zuivere brandstof nodig. Anders kan de benodigde temperatuur niet worden gehaald en raakt het metaal verontreinigd met allerlei stoffen die ook in de brandstof zitten. Om zo’n zuivere brandstof te verkrijgen wordt “vette” steenkool onder uitsluiting van de lucht (dus zuurstof) verhit tot ca. 1350 graden Celsius. Daarbij worden alle “lichte” fracties uit de steenkool uitgedampt en afgezogen om te worden geraffineerd tot gas en een veelheid aan aardolie-achtige producten. Dat is ruim 10% van de oorsronkelijke massa. Het hoofdbestanddeel blijft achter in de oven en bestaat dan voor bijna 100% uit zuivere koolstof. Dit is de brandstof waar hoogovens mee kunnen worden gestookt.

Om dit proces zo economisch mogelijk te laten verlopen wordt een groot deel van het vrijkomende gas gebruikt om de oven te stoken. 1300+° C is niet niks. Staal is dan al bijna op het smeltpunt. De oven is dan ook geheel opgebouwd uit vuurvaste steen en dus eigenlijk ook zelfvoorzienend. Tenminste, als de temperatuur is bereikt en alle ovens gevuld met steenkoolpoeder. Daarom moet het ook vette kool zijn, droge kolen leveren te weinig gas om de temperatuur vast te kunnen houden en het proces valt stil. De Duitse norm DIN definieert 60 verschillende types kolen. Deze kokerij heeft 304 ovens gevuld met 28 ton steenkoolpoeder elk. De dagvoorraad kolen wordt opgeslagen in een siloblok met 12 silo’s van 600 ton elk. 7200 ton dus. Nauwelijks genoeg voor 1 dag productie.

Omdat de mijn in het wekend dicht ging, was er voor het weekeinde een extra voorraad nodig. Dat werd in de loop van de week opgebouwd op een terrein ter grootte van twee voetbalvelden naast de kokerij. Op een van de foto’s zie je een enorm A-vormig apparaat. Dit werd gebruikt om de kolenvoorraad op te werpen (het frame volgt de taludhoek van de kolen) en bij gebruik weer af te schrapen.

De gloeiend hete cokes-koek wordt door een machine uit de oven gedrukt in een enorme, speciale wagon. Die machine weegt 128 ton. Dat is het contragewicht voor de uitpersarm die de cokeskoek van 22 ton over een afstand van 28 meter moet verplaatsen. Omdat de koek daarbij in de buitenlucht komt, vat het direct vlam. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. De wagon rijdt dan ook zo snel mogelijk naar de blustoren. in die toren wordt de 22 ton cokes met ongeveer 40 kubieke meter water geblust en afgekoeld tot onder het vlampunt. Daarbij verdampt meer dan de helft van dat water. De daarbij ontstane stoomwolk die naar de buitenlucht wordt uitgestoten en ca. 90 seconden duurt is typerend voor een kokerij. Dus als je ooit een plotselinge stoomwolk ziet die ongeveer elke 10 minuten opduikt, is het vrijwel zeker een cokesfabriek.

Een indrukwekkende installatie. Zeker de moeite waard om eens te gaan bekijken.

Ik heb een paar foto’s van de gebouwen en installaties gemaakt om een sfeerbeeld te schetsen.

 

 

[tb_google_map]

Vandaag een rijdag en boodschappen.

Vandaag lekker uitgeslapen en op ons gemak de camper ingepakt. We hoeven maar een uur te rijden, dus we hebben tijd zat. Water getankt (alles weer vol) en het vuil afgelaten. Het is een zogenaamde rijdag. We gaan vandaag naar Gelsenkirchen-Nienhausen. Maar eerst nog even boodschappen doen. Hemer heeft een heel aardig inkoopcentrum met een Lidl, Aldi en een mooie Edeka. Er zit hier zelfs een Action. Werd bevoorraad door een NL vrachtwagen.

Er zit kennelijk een lekje in het dak van de aanhanger waardoor er een plasje water op de bodem blijft staan in de hoek bij de zijdeur. Daar moet ik nog wel iets aan doen als we thuis zijn. Omdat we de luchtveren achter leeg laten lopen als we overnachten, we staan anders niet vlak genoeg, staat de aanhanger eigenlijk altijd met de voorkant iets naar beneden. Het hemelwater loopt daardoor dus naar voren en de hoek in en kennelijk is daar iets niet helemaal dicht. Gelukkig is alles van watervast multiplex, dus het kan wel wat hebben. As de wagen thuis geparkeerd staat, draai ik het neuswiel helemaal uit zodat het water naar achteren wegloopt. Daardoor is het me niet eerder opgevallen.

De Stellplatz in Gelsenkirchen ligt vlak bij een Sauna en een tramhalte naar Zeche Zollverein in Essen. Daar willen we morgen gebruik van maken. We staan om 7 uur op en nemen de tram van 9:24 Uur. Na het bezoek aan Zollverein ga ik nog even lekker de sauna in.

Ik heb er zin in.

Bij de Stellplatz aangekomen blijkt het Kerstcicus Gelsenkirchen er te zijn neergestreken. Althans, op een terrein ernaast, dus we kunnen wel blijven overnachten, maar het feestje is wel hoorbaar. Bovendien staan er nu overal auto’s van bezoekers in de straat en de omliggende parkeerterreinen. Een gezellige drukte hier. Kijken of we het redden om om 7 uur op te staan. Wie weet zijn we dan al lang wakker, of helemaal kapot.

Ik heb er (nog steeds) zin in.

[tb_google_map]

 

Heinrichshöhle Und Felsenmeer in Hemer-Sundwick

Vandaag hebben we de Heinrichshöhle bezocht. Dat is een druipsteengrot met een geregistreerde lengte van 3106 meter. Van die lengte is een klein deel begaanbaar gemaakt zodat je in het toeristische deel vrijwel overal rechtop kunt staan. De grot heeft een groot aantal prachtige stalactieten en stalagmieten, de oudste stalagmiet is onderzocht en blijkt 90.000 jaar oud te zijn. Verder zijn er prachtige formaties en aardige bijzondere vormen te zien zoals het wasvrouwtje. Kom zelf maar kijken. Een andere bezienswaardigheid in de grot is het complete skelet van een holenbeer die in de grot is gevonden. Daarnaast zijn er beenderen gevonden van mammoets, holenhyena, reuzenhert, wilde paarden, neushoorns, rendieren en nog veel meer. In de grot mocht niet worden gefotografeerd, en dat heb ik dus ook niet gedaan.

De grot ligt in een berg, de Pirckeberg, waar over een groot aantal eeuwen twee ijzermijnen zijn bedreven. Die oude mijnschachten zijn inmiddels grotendeels ingestort en hebben een heel uitzonderlijk landschap gecreëerd. Het wordt het Felsenmeer genoemd. Dat is Rotsenzee. Sommige rotsblokken laten nog duidelijke sporen van ijzerroest zien. Waarschijnlijk erts van een te laag gehalt om te ontginnen, maar genoeg om de rots en de grond eromheen rood te kleuren. Hier mochten we wel fotograferen. Dus hier een fotogalerij.

 

 

[tb_google_map]

Oud en Nieuw in Hemer

Donderdag 31-12 van Siegen naar Hemer.

[tb_google_map]

´s Morgens nog even verse broodjes gehaald in de stad. Is toch altijd het lekkerst. Lekker gebruncht en daarna de boel ingepakt. Inmiddels hebben we geleerd dat je volledig gebruik moet maken van de faciliteiten die geboden worden. Dus als je water kunt krijgen, alles volgooien. Als je je afvalwater kwijt kunt, alles legen. Ook al zou dat eigenlijk nog niet echt nodig zijn. Je weet niet of dat op je volgende standplaats nog mogelijk is. Zo gezegd, zo gedaan. Na een voorspoedige reis in Hemer aangekomen op een prachtige Stellplatz. Mooie plekken en goede voorzieningen. We betalen hier twee euro per dag. Voor de stroom moeten we apart betalen in een automaat. Die is denk ik een beetje in de war, want ik kreeg 6,3 kWh voor € 0,50. Thuis betaal ik al een kwartje er kWh en dan komt het vastrecht er nog bij. Dat kan dus niet uit zo, maar ik klaag niet ?. De plaatsen zijn te kort voor ons span, dus ik heb de aanhanger geschaard neergezet. Nu is het net of we een binnenplaatsje hebben.

De aanhanger schaart precies langs de zijwand van de camper. Kan er dus helemaal haaks naast.
De aanhanger schaart precies langs de zijwand van de camper. Kan er dus helemaal haaks naast.

Oudjaarsavond is er hier behoorlijk vuurwerk afgestoken. Een paar rotjochies hebben de camper beslopen en een rotje tussen de grill gestoken en afgestoken. Dat gaf een behoorlijk felle knal. We schrokken ons allemaal een hoedje. Gelukkig geen schade opgelopen, alleen een beetje vuil rond de plek.

Gelukkig geen schade, alleen wat vuil. Hè eindje van het rotje zit er nog tussen.
Gelukkig geen schade, alleen wat vuil. Het eindje van het rotje zit er nog tussen.

We hebben de avond doorgebracht met Ivo Niehe en Herman Finkers. Heel gezellig. Om 12 uur ons flesje bubbels laten knallen en mijn 10 vuurpijlen laten vliegen. Even buiten gestaan om naar het vuurwerk te kijken. Daarna nog even naar de documentaire over Satudarah gekeken. Bijzonder.

Wij wensen iedereen een heel gelukkig en voorspoedig 2016.